Η Επιληψία σε σκύλο και γάτα

Η επιληψία στον σκύλο και την γάτα μπορεί να είναι ιδιοπαθής ή επίκτητη, η ιδιοπαθής επιληψία είναι μία διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενη εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων χωρίς να μπορούν να βρεθούν δομικές διαταραχές στον εγκέφαλο ή μεταβολικές διαταραχές. Με λίγα λόγια όλες οι διαγνωστικές εξετάσεις που μπορεί να διενεργηθούν σε αυτά τα ζώα βγαίνουν αρνητικές.

Για τους σκύλους η ιδιοπαθής επιληψία είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο, ωστόσο για τις γάτες είναι σπάνιο να την αποκτήσουν. Ακόμη έχει αποδειχθεί πως σε κάποιες φυλές στους σκύλους υπάρχει κληρονομικότητα στην επιληψία.

Αιτιολογία…

Η ιδιοπαθής επιληψία εμφανίζεται συχνότερα σε καθαρόαιμα ζώα όπως German shepherd, border colie, Golden Retriever και Labrador Retriever αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιανδήποτε φυλή σκύλου. Συνήθως, προσβάλλει ζώα ηλικίας από 1 έως 5 χρόνια αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε άλλη ηλικία.

Τα συχνότερα αίτια των επιληπτικών κρίσεων στο σκύλο και στη γάτα είναι:

• Εκφυλιστικά ή αγγειογενή νοσήματα
• Κληρονομικά νοσήματα όπως η υδροκεφαλία,
• Μεταβολικά νοσήματα νεοπλάσματα,
• Λοιμώδη νοσήματα, ιδιοπαθή ή με άγνωστη αιτία,
• Τραυματισμοί και νευροτοξικώσεις.

Η ανισορροπία μεταξύ των διεγερτικών και των ανασταλτικών ηλεκτρικών σημάτων στον εγκέφαλο είναι και η αιτία για τις επιληπτικές κρίσεις , ουσιαστικά ο εγκέφαλος λαμβάνει περισσότερα διεγερτικά πάρα ανασταλτικά σήματα με αποτέλεσμα την εκδήλωση των επιληπτικών κρίσεων.

Κλινικά συμπτώματα…

Οι κρίσεις επιληψίας στους σκύλους και στις γάτες μπορεί να έχουν διάφορες μορφές. Η πιο συνηθισμένη μορφή είναι η γενικευμένη. Κατά τη διάρκεια μίας γενικευμένης επιληπτικής κρίσης ο οργανισμός του σκύλου ή της γάτας δεν έχει συνείδηση και δεν αντιδρά στα εξωτερικά ερεθίσματα. Τα άκρα τους συνήθως είναι τεταμένα ή λυγισμένα και μπορεί να τρέμουν ή να εκδηλώνουν κινήσεις που μοιάζουν με τρέξιμο όπως για παράδειγμα οι ποδηλατικές κινήσεις. Επίσης, μπορούν να εκδηλωθούν κινήσεις μάσησης, υπερβολική σιελόρροια, ούρηση και αφόδευση.

Συνήθως η διάρκεια των κρίσεων είναι 1 έως 3 λεπτά και μπορούν να εκδηλωθούν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Η χρονική διάρκεια μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων κυμαίνεται από μερικά λεπτά έως και μήνες. Μερικές φορές οι σκύλοι και οι γάτες με ιδιοπαθή επιληψία είναι φυσιολογικοί στα διαστήματα μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων χωρίς να εμφανίζουν νευρολογικά συμπτώματα.

Θεραπεία…

• Η αντιεπιληπτική αγωγή έχει σα στόχο την εξαφάνιση των επιληπτικών κρίσεων χωρίς την εμφάνιση παρενεργειών από τα φάρμακα. Ο στόχος όμως αυτός επιτυγχάνεται στο 50% των περιστατικών.
• Η αντιεπιληπτική αγωγή δεν είναι απαραίτητη στα ζώα που παρουσιάζουν μία ή περισσότερες κρίσεις σε διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών. Θα πρέπει να αρχίζει άμεσα όμως όταν οι κρίσεις εμφανίζονται σε διάστημα μικρότερο των 6 εβδομάδων.
• Το φάρμακο πρώτης επιλογής είναι η φαινοβαρβιτάλη, η οποία χορηγείται από το στόμα σε μία εναρκτήρια δόση ανά 12ωρο, η οποία εξατομικεύεται ύστερα από 20 ημέρες συνεχούς χορήγησης.
• Η συγκέντρωση των αντιεπιληπτικών φαρμάκων θα πρέπει να προσδιορίζεται σε δείγματα αίματος για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητά τους.
• Ο περιοδικός αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος του ζώου είναι σημαντικός για τον έλεγχο των παρενεργειών του χορηγούμενου αντιεπιληπτικού σχήματος.

Σε κάθε περίπτωση αν το κατοικίδιο σας εμφανίσει συμπτώματα επιληψίας το κτηνιατρείο Animal Care και το έμπειρο προσωπικό του μπορεί να σας καθοδηγήσει κατάλληλα, λαμβάνοντας όλα τα μέτρα για την σωστή διαχείριση της πάθησης.